บท 17

"จางฉี่ เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้นายออกมาได้แล้ว! นาย..."

เสี่ยวชิงมาที่ห้องพักเพื่อเรียกให้ผมออกมา แต่พอเห็นสิ่งเล็กๆ ในมือผม คำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาก็ถูกกลืนกลับไปทันที ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอับอาย

จนถึงตอนนี้ผมถึงได้ตระหนักว่า ห้องทำงานของผู้หญิงคนนี้เป็นเหมือนคลังสมบัติจริงๆ

ต้องรู้ว่าห้องทำง...