บท 1725

ในขณะเดียวกัน ความเจ็บปวดแปลบๆ แล่นขึ้นมาที่ข้อเท้าของฉัน

ฉันรีบถอยหลังไปยังจุดที่รากประหลาดพวกนั้นเอื้อมไม่ถึงทันที แล้วจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก้มลงมองข้อเท้าที่เลือดไหลไม่หยุด รู้สึกขนลุกซู่ทั่วศีรษะ

รอบๆ รูเลือดขนาดเท่าหัวแม่มือ ผิวหนังเริ่มเน่าเปื่อยแล้ว

ต้องรู้ไว้ว่าร่างกายของฉันมีความสาม...