บท 1731

"แม่ง! ไอ้หุ่นยนต์เวรนี่ ไม่เตือนพวกเราสักคำ!"

ไฟหงษ์ตาเหลือก ทำท่าจะวิ่งหนี

แต่พอเขายกขาขึ้นก็สายเกินไปแล้ว คนแคระที่ตกลงมาเมื่อครู่ไต่ขึ้นมาถึงเอวของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ใช้ทั้งมือทั้งเท้าเกาะกอดคอของไฟหงษ์ไว้แน่น แล้วยังเอาหัวที่มีผมเหลือติดอยู่แค่ไม่กี่เส้นนั่นวางพาดบนไหล่ของไฟหงษ์อีกด้วย...