บท 1748

เมื่อผ่านแท่นบูชา เราได้พบกับคนแคระปีกบางอีกครั้ง

มันยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น มองเราวิ่งผ่านไปด้วยรอยยิ้มที่ไม่เชิงยิ้ม

"ไอ้ผีบ้านี่!"

ลิงไฟถ่มน้ำลายอย่างขยะแขยง ฉันเชื่อว่าถ้าเรามีเวลามากกว่านี้ เขาคงจะเข้าไปถอดกระดูกสันหลังท่อนที่สี่ของคนแคระนั่นออกมาแน่ๆ

เราเร่งฝีเท้าเดินทางต่อ ไม่นานก็มาถึงทะเลดอกไม้...