บท 1786

ผมไม่คาดคิดว่าคนที่จะเอ่ยถามก่อนกลับไม่ใช่ผม

"พอถึงเวลานั้นท่านก็จะรู้เอง"

ผมยิ้มอย่างขมขื่น "ผมโทรมาเรื่องของเสี่ยวชิง"

พูดจบ อาจารย์เฒ่ากลับเงียบไป จนผมได้ยินเพียงเสียงลมหายใจจากปลายสาย

หัวใจของผมจมดิ่งลงสู่ก้นเหว

ถ้าเสี่ยวชิงอยู่ในสถานการณ์ที่ปลอดภัย อาจารย์เฒ่าจะไม่มีทางเงียบแบบนี้ การที่ท่...