บท 1903

พี่หวังกับอวี้เฉิงเหยาตกใจเมื่อเห็นฉันขยับตัว แต่ฉันกลับไม่รู้ว่าควรพูดอะไร

ฉันนอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่สองวันเต็ม ตลอดสองวันนี้ฉันทำได้แค่ขยับคอเล็กน้อย จนกระทั่งตอนนี้ฉันถึงลุกขึ้นยืนได้

ขณะนี้ ครึ่งตัวของฉันปกคลุมไปด้วยสะเก็ดเลือดชั้นหนา สีแดงคล้ำไปทั่ว พอมองปราดแรก แม้แต่ตัวฉันเองยังอดตกใจไม่ได...