บท 2079

บางที...

ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งวาบขึ้นในหัวของผม แต่ในขณะที่ผมกำลังลังเลว่าวิธีนี้จะใช้ได้หรือไม่ คนพวกนั้นที่ตามหลังผมมาตลอดก็เร่งความเร็วขึ้นทันที

บ้าชิบ พวกสารเลวนี่เหนียวเหมือนกาวเลยทิ้งไม่หลุด!

ผมกัดฟันแน่น จอดรถแล้วรีบขุดหิมะที่พื้นอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ผมมีทางเลือกแค่สองทาง หนึ่งคือวิ่งต่อไปจ...