บท 2186

บึ้ม!

ทันใดนั้น พื้นดินใต้เท้าก็แตกปริออก ตัดห้วงความคิดในสมองผมขาดสะบั้นในชั่วพริบตา หากผมหลบไม่ทัน คงตกลงไปในรอยแยกแล้ว

"ช่วยด้วย!"

"ไม่..."

คนอีกไม่กี่คนที่อยู่ตรงหน้าผมไม่ได้โชคดีเหมือนผม พวกเขาไม่มีแม้แต่โอกาสจะตั้งตัว ก็ร่วงหล่นลงไปในรอยแยกที่เกิดจากแผ่นดินไหวเสียแล้ว

ตอนนี้ ทุกที่ในระยะสา...