บท 226

เธอหน้าแดง จ้องมองฉันด้วยความอับอายปนโกรธ แล้วก็เหลือบมองฉันอย่างออดอ้อนเป็นพักๆ ราวกับกำลังขอความเมตตา ช่างมีเสน่ห์เหลือล้น แต่ฉันกลับไม่สนใจเธอเลย

เธอเป็นคนลงมือก่อนนะ ตอนนี้อยากให้ฉันหยุดเนี่ยนะ ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!

พี่แมนเห็นฉันทำแบบนี้ ก็กัดฟันกรอด แล้วเพิ่มแรงกดดันฉันมากขึ้น

ชั่วขณะนั้น เรา...