บท 2312

ปัง!

หมอกเลือดรวมตัวเป็นก้อน ตกลงบนพื้น

"ฉันช่วยชีวิตนายไว้นะ แล้วนายไม่คิดจะขอบคุณฉันบ้างเหรอ?"

"เธอมาได้ยังไง?"

ผมลุกขึ้น มองไปยังห้องขังอื่นๆ ด้านหลัง คนพวกนั้นยังคงอยู่ในท่าเดิม นิ่งเหมือนไก่ไม้

"อืม..."

พอได้ยินคำถามของผม รอยยิ้มของคาเรนหายวับไปทันที แทนที่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "ไม่ใช่แค่เขาคนเดี...