บท 2340

กุ๊......

แต่ขณะที่ผมกำลังกินดื่มอยู่นั้น ผมได้ยินเสียงกลืนน้ำลายดังชัดเจน

เมื่อหันไปมอง ผมเห็นคาเรนจ้องมองขนมปังอัดที่อยู่ในมือผม ดวงตาเป็นประกายวาววับ

เมื่อวานนี้เธอยังขว้างขนมปังใส่ตัวผมอย่างแรง พร้อมเยาะเย้ยอย่างเย่อหยิ่งว่าขนมปังอัดไม่ใช่อาหาร แต่ตอนนี้ เธอกลับมีสภาพแบบนี้

นึกถึงคำพูดที่เธอเคยพ...