บท 2342

"ช่างเถอะ"

ฉันยักไหล่

คาเรนพยักหน้า แล้วดึงปืนออกจากเอวอย่างคล่องแคล่ว

แต่ในจังหวะที่เธอยกปืนขึ้น สัตว์ประหลาดตัวนี้ก็เงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาที่เบิกโพลงเต็มไปด้วยเส้นเลือดฉาน จ้องมองมาที่พวกเราอย่างไม่วางตา

ตอนนี้ ฉันเห็นชัดแล้วว่าสิ่งที่มันคาบอยู่ในปากคืออะไร

หัวมนุษย์ที่มีมือสองข้าง

สำหรับสิ่งนี้ ท...