บท 2366

ผมกับคาเรนสบตากันเล็กน้อย ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในขณะเดียวกันก็ห้ามความหวาดกลัวในใจไม่ได้

ถึงแม้ว่าสิ่งนี้ตอนนี้จะไม่ได้โจมตีพวกเรา แต่ใครจะรู้ว่าเป็นเพราะมันอิ่มแล้วหรือเปล่า?

บางทีครั้งต่อไป อาจจะถึงคิวพวกเราก็ได้?

"ฉันอยากถอยแล้ว..."

คาเรนพูดพร้อมรอยยิ้มขื่น

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอคิดจะถ...