บท 2420

แต่ในวินาทีที่ฉันเกือบจะหมดสติ เขาก็ปล่อยมือ อากาศบริสุทธิ์ไหลเข้าสู่ปอดอีกครั้ง ฉันรู้สึกถึงความโล่งอกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ลูบคอตัวเอง เลือดเหนียวเหนอะ แสบร้อนจนเจ็บ

ผิวหนังถูกความร้อนจากฝ่ามือเขาเผาจนไหม้ แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็หายเอง

"คิดว่าตัวเองฉลาดนักใช่ไหม?"

ชายผิวดำนั่งกลับที่เดิม จ้องต...