บท 2569

ตึกตึก!

แต่ทันทีที่เราเหยียบฝั่งตรงข้าม กระสุนปืนมากมายก็ถาโถมใส่เราราวกับสายฝน

ฉันกับเบอร์เจ็ดพุ่งเข้าบังร่างของนักภาษาศาสตร์ทั้งสองคนทันทีที่ได้ยินเสียงปืน ใช้ร่างของเราเป็นโล่กำบัง พยายามปกป้องพวกเขาให้ได้มากที่สุด เพราะสองคนนี้ก็แค่คนธรรมดา แต่กำลังของเราสองคนก็มีจำกัด ขณะที่ไท่เรย์ยังช่วยอะไร...