บท 2645

ฉันลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียง ตั้งใจจะเฝ้าเขาทั้งคืนจนถึงรุ่งเช้า

นอกห้อง เสียงไซเรนตำรวจดังแล่นผ่านเป็นระลอก

เมื่อใกล้สว่าง ฉันสังเกตเห็นว่าที่แขนของบอร์สก้า กระดูกแหลมที่เคยทะลุผิวหนังกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ฉันเลิกคิ้วเล็กน้อย

เขาควบคุมพลังพิเศษของตัวเองได้ถึงขั้นเรียกใช้หรือเก็บได้ตามใจชอบแล้วเห...