บท 2679

เมื่อหยกเฉิงเยาหันมาเห็นฉัน เธอตะลึงงัน เงยหน้าขึ้นมองตาฉัน และเมื่อเห็นใบหน้าของฉัน ในแววตาของเธอมีความรู้สึกไม่อยากเชื่อปรากฏขึ้น

"นี่...นายเหรอ?"

เธออุทานพลางเอามือปิดปากด้วยความตกใจ

"ใช่ ฉันเอง"

มุมปากฉันกระตุกเล็กน้อย พยายามสุดความสามารถที่จะฝืนยิ้มทักทายเธอ แต่ความเจ็บปวดรุนแรงทำให้ฉันไม่อาจ...