บท 2690

ฉันเห็นประกายร้อนแรงแฝงอยู่ใต้รอยยิ้มนั้นอย่างชัดเจน

เสียงหึ่งๆ ที่ก้องในสมองฉันนั้นดังอยู่เพียงชั่วครู่สั้นๆ แล้วก็หายวับไปราวกับไม่เคยมีอยู่

และในจังหวะที่เสียงนั้นหายไป

โครงร่างนิ้วมือที่ก่อตัวจากฝุ่นละอองเริ่มชัดเจนขึ้นทีละน้อย ทุกรายละเอียดปรากฏต่อสายตาฉัน ลายเส้นอันประณีตดูเป็นธรรมชาติ ผิวสีขา...