บท 2718

พิลึก

พิลึกจนทำให้หายใจไม่ออก

สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดยิ่งกว่านั้นคือฉันไม่มีใครให้พูดคุยด้วยเลยสักคน ได้แต่พูดกับตัวเองไปคนเดียว

"แม่ง ในที่สุดก็มาถึงสักที"

ในขณะที่ปีนขึ้นมาถึงที่สูง ฉันอดไม่ได้ที่จะสบถออกมา หยิบขวดน้ำขึ้นมาดื่มอึกใหญ่ แล้วหรี่ตามองสำรวจสภาพโดยรอบ

พอได้มองดูถึงกับตกใจ

ทางทิ...