บท 2772

ผมยืนรออยู่หน้าสถานีรถไฟไม่นาน ก็เห็นขบวนรถไฟที่จะออกเดินทางไปเมืองเจียงหยวนในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า

หลังจากจดจำหมายเลขขบวนรถไฟไว้ในใจ ผมก็ออกจากสถานีรถไฟ

ผมเดินเร่งฝีเท้าไปตามทิศทางที่รางรถไฟทอดยาวออกไป

สถานีรถไฟตั้งอยู่ที่ชายขอบของเมืองอยู่แล้ว ยิ่งผมเดินไปไกลเท่าไร ก็ยิ่งเข้าสู่เขตเปลี่ยวร้าง

ปี...