บท 2787

แววตาของพ่อเต็มไปด้วยความปรารถนา ผมเข้าใจความรู้สึกของท่านที่อยากอุ้มหลานชาย

แต่เรื่องนี้ผมทำไม่ได้จริงๆ ไม่ต้องพูดถึงว่าหลานชายที่แม้แต่ผมเองยังไม่เคยเจอ ยังอยู่บนเกาะร้าง ถึงอยากพากลับมา คงยากเหลือเกิน...

"มันค่อนข้างยาก"

เห็นท่าทางที่ผมอยากพูดแต่ก็หยุดไว้ โดยไม่ต้องอธิบายมาก พ่อผมก็เข้าใจแล้ว ...