บท 2817

เป็นเจ้านี่เอง!

ฉันยิ้มกว้าง ค่อยๆ เข้าไปใกล้รากไม้ แล้วยกมือขวาขึ้น ระหว่างที่ยกมือนั้น เนื้อหนังที่มือค่อยๆ หลุดลอกออก เผยให้เห็นกรงเล็บคมกริบที่ซ่อนอยู่ภายใน

ฉันชูนิ้วขึ้นหนึ่งนิ้ว แล้วแทงเข้าไปที่ช่องโพรงด้านบนของรากไม้อย่างรวดเร็ว

ทะลุเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ฉันตัดโพรงที่เกิดจากรากไม้ออกได้อย่างไ...