บท 2845

เหตุการณ์นี้ทำให้เฟิงฮั่นที่อยู่ข้างๆ ผมสะดุ้งตกใจ

เขาหันกลับมามองด้านหลังที่ว่างเปล่าของพวกเรา แล้วจึงหันมาจ้องผม "นายเป็นบ้าอะไรของนาย? ด้านหลังเราไม่มีใครสักคน อย่าตกใจตื่นไปหน่อยได้ไหม สถานที่แบบนี้ก็แย่พออยู่แล้ว นายยังจะมาทำให้คนตกใจอีก"

สำหรับคำพูดตำหนิของเฟิงฮั่น ผมเลือกที่จะเพิกเฉย

เพราะเมื...