บท 2903

"ปล่อยฉันนะ!"

เสียงคำรามต่ำของเฟิงหานดังราวกับสัตว์ป่าที่กำลังโกรธเกรี้ยว มันแผดก้องอยู่ข้างหูฉัน แต่ฉันแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น ยังคงรัดร่างของเขาไว้แน่น

ฉันไม่กลัวคำขู่ของเขาหรอก

เพราะจากความเข้มข้นของพลังพิเศษที่เขาใช้ ฉันรู้สึกได้ว่าตอนนี้เขาอ่อนแอสุดขีดทั้งร่างกายและจิตใจ แม้จะยังใช้...