บท 2949

เดินมาไกลขนาดนี้แล้ว ก็ยังไม่เห็นร่องรอยของชนพื้นเมืองบนเกาะเลย

"ชู่..."

ผมนำทีมเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งความสูงของอุโมงค์ด้านหน้าเริ่มเตี้ยลงๆ จนในที่สุด ไม่มีทางให้คนเดินผ่านได้อีกต่อไป ผมจึงสั่งให้ทีมหยุด

ผมหันกลับมาทำสัญญาณมือให้ทุกคนเงียบ

"ข้างหน้าไม่มีทางแล้ว ดังนั้น ต่อจากนี้ผมตั้งใจ...