บท 298

"แก้วเอ๋ย เธอช่างโง่เหลือเกิน ต่อไปมีอะไรต้องบอกพวกเราด้วยนะ พวกเรารักเธอจะตายอยู่แล้ว จะรังเกียจเธอได้ยังไงกัน!"

เสี่ยวชิงและเพื่อนๆ ต่างล้อมรอบแก้วอย่างอ่อนโยน ตบไหล่ปลอบประโลมเธอ

แก้วมองพวกเราด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา เมื่อเห็นว่าพวกเราดีกับเธอขนาดนี้ เธอก็เลิกร้องไห้และยิ้มออกมา รอยยิ้มนั้นง...