บท 2987

"เข้าใจแล้วครับ"

ฉันสูดหายใจลึก มองเพื่อนร่วมทีมที่หมดสติเพราะไข้สูงเป็นครั้งสุดท้าย แล้วหยิบเนื้อแห้งในมือใส่เข้าปาก

คาวและเผ็ดจนแทบทนไม่ไหว

กลืน

"แบ่งอาหารที่เหลือกันเถอะ แล้วเราต้องเร่งฝีเท้าแล้ว..."

หลังจากที่ฉันออกคำสั่ง สมาชิกทีมที่เหลือสองคนก็รีบแบ่งเนื้อแห้งออกเป็นสามส่วนเท่าๆ กัน คนละส...