บท 338

แต่เมื่อตอนบ่ายของวันที่สาม เกิดเรื่องขึ้น

หลังจากที่เรากินอาหารเย็นที่ค่ายชั่วคราวและกำลังพักผ่อน เสี่ยนเอ๋อร์ก็มุดเข้ามาในเต็นท์ จู่ๆ เธอก็กอดผมแน่น น้ำตาร่วงลงมาเหมือนไข่มุก

"พี่จางน้อย ขอโทษนะคะ หนูต้องจากไปชั่วคราว หนูต้องไปตามหาคุณย่าที่หายไป..."

พอได้ยินแบบนั้น ผมก็ชะงักไปทั้งตัว "เสี่ยนเอ...