บท 36

นึกย้อนไปถึงฉากนั้น ไอ้หมูอ้วนหวังไห่ปอนั่นสนใจแต่ความสุขตัวเอง พอเสร็จก็รีบใส่กางเกงเดินจากไป เห็นสีหน้าผิดหวังของเสี่ยวชิงแล้ว ผมรู้สึกทั้งอิจฉาทั้งสงสาร

อิจฉาที่หวังไห่ปอมีสาวเซ็กซี่อย่างเสี่ยวชิง แต่กลับไม่รู้จักทะนุถนอม

สงสารเพราะเสี่ยวชิงยอมเอาร่างกายตัวเองแลกเพื่อความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน...