บท 373

สุดท้ายฉันก็กอดเธอเบาๆ ครั้งหนึ่ง แล้วลุกไปดูสถานการณ์ทางฝั่งของจ้าวรุ่ย

คิดว่าปล่อยให้เธอได้อยู่คนเดียวสักพักก็ดี

แม้กระทั่งหลายปีต่อมา ฉันยังคงนึกถึงภาพนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกครั้งรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง!

หากตอนนั้นฉันเอาใจใส่หวางเหวินมากกว่านี้ อยู่เคียงข้างเธอ บางทีโศกนาฏกรรมอาจไม่เกิดขึ้น...

พอ...