บท 388

เสียงนั้นยิ่งดังขึ้นเมื่อฉันเข้าไปใกล้ ราวกับมีใครสักคนกำลังตะโกนเสียงแปลกๆ อยู่ข้างหูฉัน

กดความตกใจและความโกรธไว้ในใจ ฉันถือปืนด้วยมือข้างหนึ่ง อีกมือแหวกพงหญ้าที่ขวางทางอยู่ตรงหน้า

ภายใต้แสงสว่างจากไฟฉาย ทัศนียภาพหลังพงหญ้าปรากฏชัดเจน

เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่หลังพงหญ้า ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่...