บท 582

ยิ่งไปกว่านั้น ฝั่งเรามีฉันกับต้วยเป็นสองคน ส่วนเธอมีแค่คนเดียว!

ปัญหาที่ฉันนึกออก ซาโกะเองก็คงคิดถึงเช่นกัน ทำให้ทั่วทั้งใต้ดินตกอยู่ในความเงียบงันอันน่าขนลุกทันที

เราได้ยินเพียงเสียงน้ำหยดดังแว่วๆ ในความมืด และเสียงแกรกกรากของแมลงเล็กๆ ที่เคลื่อนไหว

สถานการณ์เงียบงันนี้คงอยู่ได้แค่ไม่ถึงสามสิบว...