บท 639

ฉันคุยกับเธออีกนานมาก จนกระทั่งเห็นว่าค่ำมืดลงเรื่อยๆ หยกเฉิงเหยาจึงจากฉันไปอย่างอาลัย

เมื่อเห็นเธอจากไป ฉันก็ไม่ได้รีบออกเดินทางทันที แต่ไปที่หน้าเต็นท์ของเซียนเอ๋อร์

ฉันคิดว่าควรไปบอกลาเธอสักหน่อย บางทีการจากกันครั้งนี้อาจเป็นการพรากจากกันระหว่างโลกของคนเป็นและคนตายก็เป็นได้

เรื่องที่ฉันจะไป ฉั...