บท 65

เสี่ยวชิงยืนมองผิวน้ำทะเลด้วยสายตาอันเศร้าสร้อย ราวกับว่าหากเธอจ้องมองทะเลไปนานๆ เรือช่วยเหลือจะปรากฏขึ้นมาอย่างฉับพลัน

ผมอดไม่ได้ที่จะแกล้งเธอ จึงหยิบไส้เดือนตัวหนึ่งขึ้นมาแล้วโยนใส่ตัวเธอ ทำเอาเธอกรีดร้องด้วยความตกใจ

ภายใต้สายตาอันเดือดดาลของเสี่ยวชิง ผมหยิบก้อนหินขึ้นมาทุบไส้เดือนพวกนั้นจนแหลกล...