บท 676

เสียงของชายชราพูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงหญิงไพเราะก็ดังมาว่า "คนป่า เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าโง่แค่ไหน ถ้าเจ้าแกล้งตายตั้งแต่แรก พวกเราก็คงไม่ต้องใช้สมุนไพรล้ำค่ามากมายมาช่วยชีวิตเจ้า คราวนี้แม้แต่พวกเราเองก็เกือบช่วยเจ้าไม่ไหวแล้ว!"

ในตอนนี้ หญิงงามเลิศที่มีใบหน้าที่ฉันรู้สึกคุ้นเคยอยู่บ้างก็ปรากฏตัวในห้อง

...