บท 717

"มัดมันไว้ก่อน เอากลับไปแล้วค่อยว่ากัน!"

ฉู่ฉู่มองฉันด้วยสายตาเคลือบแคลง

พวกเขาไม่เชื่อฉัน ซึ่งฉันก็เข้าใจ ในเมื่อสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกะทันหัน ใครๆ ก็ต้องงงเป็นไก่ตาแตกทั้งนั้น

ฉันรีบยอมให้พวกเขามัดตัวฉันอย่างว่าง่าย

ไม่นาน ฉันก็ถูกมัดแน่นหนาเหมือนข้าวต้มมัด

ฉู่ฉู่เอาปืนลูกซองจ่อเอวฉัน แล้วผ...