บท 962

ข้าพเจ้ายืนอยู่ที่หน้าต่างบันไดมองลงไปข้างล่าง ทันใดนั้นก็พบว่ามีชาวเมืองหลวงจำนวนไม่น้อยได้หลั่งไหลมาที่ฐานหอคอย เงยหน้ามองขึ้นมา ราวกับอยากเห็นว่าข้าพเจ้าเป็นคนแบบไหนกันแน่ แม้ว่าพวกเขาคงมองไม่เห็นอะไรมากนัก

ดูเหมือนการกระทำของข้าพเจ้าได้ก่อให้เกิดความตื่นตระหนกไม่น้อย

แต่เดิมนั้น พวกชาวป่าเหล่านี...