บท 992

แล้วด้วยบุญวาสนาของข้า ราชินีก็ให้ความเคารพต่อเซียนเอ๋อร์และหยกเฉิงเหยาเป็นอย่างมาก ถึงขนาดยอมป้อนสุราให้พวกนางด้วยพระองค์เอง ภาพนั้นช่างเหลือเชื่อจริงๆ

เฮ้อ... แน่นอนว่าข้าเองก็รังเกียจประเพณีประหลาดพิลึกเช่นนี้ยิ่งนัก แต่ก็มีคำกล่าวว่า เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม พวกเราก็ไม่มีทางเลือกนักใช่ไหม...