บท 157

: THAILIT-PRO

บทกวีแรก:

ความงามแห่งฤดูใบไม้ผลิเรืองรองใต้แสงเทียน

หน้าต่างเก่าซีดเหลืองตามกาลเวลา

ครุ่นคิดเพียงลำพัง หัวใจแหลกสลาย

จะรอคอยคำสัญญาจนผมหงอกขาวไปเปล่าหรือ?

เนื้อเรื่อง:

ความว่างเปล่าไร้ขอบเขตกลายเป็นชัดเจนด้วยการปรากฏตัวของเขา ราวกับย้อนกลับไปสู่จุดเริ่มต้น ยามที่เขายืนเคี...