บท 90

วัฏจักรแห่งดวงดาว

ดวงอาทิตย์ขึ้น ดวงจันทร์ลับฟ้า ฮวาจั่งกู้นั่งอยู่บนขั้นบันได มองถนนยาวเปลี่ยนจากความเงียบสงัดสู่ความพลุกพล่าน เขารอคอยจากในห้องสู่ลานเล็กๆ แล้วจากลานเล็กๆ สู่ขั้นบันไดหน้าประตูใหญ่ น้ำค้างยามเช้าเปียกแขนเสื้อ แต่เขาไม่รู้สึกรับรู้ เพียงนั่งก้มหน้าอยู่ตรงนั้น ราวกับย้อนกลับไปในอด...