บท 10

หากได้เป็นนายหญิงแห่งจวนเสนาบดี เป็นฮูหยินของหลงหนิงโหว ความทุกข์ทรมานที่นางต้องอดทนมาตลอดหลายปีนี้ ก็ไม่มีความหมายอะไรอีกต่อไปเมื่อเทียบกับเกียรติยศอันสูงส่งที่กำลังจะมาถึง

ในงานเลี้ยงครอบครัว ฝั่งบุรุษนั่งโต๊ะหนึ่ง ถังเฉียนก็อยู่ที่นั่น คอยเป็นเพื่อนดื่มสุรากับอู่เวยโหวและพวกพี่ชายบ้างน้องชายบ้าง...