บท 135

ทังเฉียนขยับตัวไม่ได้ ได้แต่ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ แสดงความรู้สึกต่อต้านในใจ

"ทังเฉียน เธอช่างงดงามเหลือเกิน" เจ้าชูอิ้งเหม่อลอย มือลูบไล้ใบหน้าที่มีส่วนโค้งอันเศร้าสร้อย ดวงตาคิ้วที่ประณีต จมูกเล็กๆ แล้วลูบริมฝีปากนุ่มสีแดง ไม่อาจยับยั้งตัวเองได้อีก

เขาจูบเธออย่างห้ามใจไม่ได้ หลงใหลในกลิ่นหอมนั้...