บท 194

ถังเฉียนยืนอยู่หน้าหน้าต่างห้องหนังสือ มองดอกเฉียงผูที่ค่อยๆ พร่าเลือนรูปทรงในเงามืดของราตรีที่ย่างกราย

ในอากาศมีกลิ่นหอมแปลกประหลาดลอยอยู่อย่างจางๆ บางเบาจนแทบแยกไม่ออก ยิ่งทำให้รู้สึกถึงความโศกเศร้า ราวกับกำลังพยายามรั้งบางสิ่งไว้อย่างไร้ผล

"เธอตัดสินใจแล้วหรือ ถังเฉียน?"

ครึ่งชั่วยามก่อน ตอนที...