บท 250

ถังเฉียนกอดร่างเล็กนุ่มในอ้อมแขนเบาๆ ขณะที่เจ้าตัวน้อยดูเหมือนจะค่อยๆ ตื่นขึ้น เมื่อรับรู้ถึงกลิ่นกายของแม่ เธอก็ขดตัวเข้าหาอ้อมอกของถังเฉียนมากขึ้น

ในยามหลับใหล ไม่อาจเห็นความงดงามในดวงตาของเด็กหญิง แต่ผิวขาวบริสุทธิ์ราวกับเครื่องกระเบื้อง ขนตาหนาหนา สั่นไหวตามลมหายใจที่ไม่ค่อยสม่ำเสมอ ราวกับผีเสื...