บท 266

ไม่ใช่พระราชวังซ้อนชั้น ไม่ใช่เขาจำลองประณีตหรือศาลาหิน เมื่อก้าวพ้นน้ำขัง เดินขึ้นบันไดหิน หม่อเหยียนเห็นผู้คนมากมาย แต่ไม่มีใครสวมอาภรณ์หรูหราเหมือนในวัง เธอมองผู้คนเดินผ่านไปมา ไม่มีใครคุกเข่าคำนับเธอ แม้แต่จะสังเกตเห็นเธอก็ไม่มี บางคนถึงกับเดินเลี่ยงห่างจากเธอไปไกลๆ

ภาพตรงหน้าคล้ายคลึงกับยามที่...