บท 280

ความอาลัยที่ไม่อาจเอ่ยออกมา การลังเลที่จะรั้งไว้ ความกังวลที่ฝังอยู่ในใจ ทั้งหมดถูกคำพูดที่ดูเหมือนเล่นๆ ของหมึกอู่เฮิ่นทำให้สั่นคลอน ราวกับควันสีเขียวที่ถูกรบกวนแล้วกระจายไป ไม่อาจรวมตัวกันเป็นรูปร่างของความอาลัยอีกต่อไป

"เฉียนเฉียน ทุกวันที่ข้าไม่ได้อยู่เคียงข้างเจ้า เจ้าต้องคิดถึงข้า จำไว้นะ" เข...