บท 296

ลินจื่อเช่อมองถังเฉียนที่อาเจียนจนใบหน้าซีดเผือดดุจกระดาษ เขาขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว ไม่แน่ใจว่ากำลังรำคาญที่ต้องหยุดขบวนเกี้ยวบ่อยครั้งเพราะอาการไม่สบายของเธอ หรือกำลังสงสารพี่สาวฝาแฝดที่ต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนี้

ถังเฉียนปล่อยให้สาวใช้พยุงนั่งลง การเคลื่อนไหวของเธอเบาดุจกิ่งหลิวโอนไหวตามสายลม ไร้ซึ่งแร...