บท 308

เหอลานชิงชะงักมือกะทันหัน ความรู้สึกที่วูบผ่านในดวงตาราวกับเป็นเพียงภาพลวงตาจากแสงเงาที่พลิ้วไหว เขาเปิดผ้าไหมที่เหลือออกอย่างรวดเร็ว แสงสว่างสาดส่อง ยืนยันคำกล่าวและความคาดหวังว่าในดวงตาของราชาคูเย่ไม่อาจหลงเหลือความอ่อนแอใดๆ

หลังจากนั้นทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบงัน ไม่อาจเห็นสีสันอันเจิดจรัสนั้นอี...