บท 1884

ผมสะดุ้งเฮือก รู้สึกเหมือนหูกำลังจะตั้งท้องอยู่แล้ว ความรู้สึกนี้ช่างกระตุ้นประสาทอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน สบายยิ่งกว่าตอนที่เธอใช้ปากเมื่อสักครู่เสียอีก ปากของเธอช่างวิเศษเหลือเกิน ไม่น่าเชื่อว่าจะเล่นได้ถึงขนาดนี้

ไม่รู้ว่าเดินออกจากร้านชำมาได้อย่างไร พี่จางเดินออกมาไกลแล้วยังจมอยู่กับความรู้สึกจ...