บท 2800

"คินสุ่ย รอก่อน!" หลี่เหวินเสวียนเห็นเขาหันหลังจึงรีบเรียกไว้ พลางกระโดดลงจากเตียงทันที

"เอ่อ... มีอะไรหรือครับ?" ผมหยุดฝีเท้า แต่ไม่กล้าหันหลังกลับไป ไม่อย่างนั้นส่วนล่างของผมจะชี้ตรงไปทางเธอ ทั้งเงยหน้าทั้งโบกมือ จะเรียกว่าอะไรล่ะนี่ โดยเฉพาะคราวนี้หญิงคนนี้ไม่ได้มึนงงแล้ว

"คืนนั้น..." หลี่เหวินเส...